پژوهشی پیرامون سبک تصریفی بیان قرآن کریم

با مطالعه موضوع التفات ، تصریف، عدول و بررسی کتب لغت شناسی (معاجم)، علم بلاغت، علوم قرآن و تفاسیر فریقین، می توان آرا دانشمندان را در سه مرحله زمانی دسته بندی کرد. دسته های اول و دوم تعریفی نسبتا محدود دراین زمینه ارائه کرده اند و دسته آخر تعریفی گسترده تر و همین مسئله باعث شد تا در این رساله این موضوع عمیق تر مورد بررسی قرار گیرد و حیطه و وسعت آن بیشتر شود. این وسعت بخشی در نهایت به این نتیجه رسیده که : التفات ، تصریف ، عدول، انتقال و رجوع همگی ریشه یکسان دارند و در بردارنده یک معنی و دلالت مشترک هستند. التفات از ابزارهای اساسی تدبر در آیات الهی است و چون هیچ آیه ای خالی از تدبر نیست پس هیچ آیه ای نیز نمی تواند خالی از التفات باشد و بعبارتی التفات شامل تمام فنون و قواعد علم بلاغت می شود. التفات سبب رشد و تعالی انسانهای گوناگون از دانشمندان ، لجوجین و عوام می گردد. زیرا دارای انواع گوناگون و مناسب درک و فهم هر یک از این گروههای انسانی در هر عصر و زمان است. وجود انواع التفات در آیات باعث می شود تا زیبایی و جذابیت آنها افزونتر شود و انسانها را به تعمق وا می دارد . تدبر در قرآن که باعث دمیدن روح و زنده کردن انسانهاست از اعجازهای قرآن است، و همه این ویژگیها در حوزه التفات و عدول می باشد.